No Festival das Letras Galegas representamos a obra de teatro " O príncipe e o esmoleiro "( adaptación do conto de Mark Twain do mesmo título ). A obra está dividida en dous actos e o argumento é este:
A nosa historia puido ter sucedido a mediados do segundo milenio nunha cidade como Londres. Un día de outono, naceu no seo dunha familia miserable, chamada Canty, un neno que foi bautizado co nome de Tom e que non era desexado nin querido polos seus pais. O mesmo día, a raíña de Inglaterra tivo un fillo, o primeiro. Este si que era, máis que esperado, desexado por toda a familia e por todo o pobo. Por un estraño capricho da natureza, aqueles dous nenos acabados de nacer semellábanse moito. Sendo nenos, un día, atopáronse un fronte a outro e decidiron intercambiarse as súas roupas e familias... Que sucederá a partir daquí?
Reparto
Actriz | Personaxe | Actor | Personaxe |
Patricia | Tom | Samuel | Narrador |
Alba | Narradora | Anxo R. | Príncipe |
Noa | Bet | David | John |
Irene | Nan | Diego | Avó |
Martina | Raíña | Ilian | Lord Protector |
Gara | Dama | Carlos | Sir Norfolk |
Sheila | Lady St. John | Esteban | Capitán |
Miryam | Lady Hertford | Anxo B. | Garda 1 |
Noelia | Paxe 1 | Juan | Garda 2 |
Sabela | Paxe 2 | Fabián | Garda 3 |
Pablo | Garda 4 |
A continuación mostramos 2 fotos de todos nós caracterizados:
Anécdotas das representacións
Cada vez que miraba para o público o corazón se me poñía a cen porque estaba mirando a meu pai que viñera de sorpresa. E vaia sorpresa que me deu!
Ilian
Cando ía saír á escena para narrar choquei contra unha árbore de madeira que tiña diante; pero, non caín.
Samuel
En plena actuación soou un móbil no camerino. A todos nos deu a risa; pero, silenciosa.
Noa
Con tanta calor que houbo o día da representación para as familias saqueime o gorro de soldado mentres esperaba no camerino e logo, saín a escena con el sen colocar.
Fabián e Pablo
A porta de acceso ao camerino non abre por dentro e non puiden saír a coller a coroa de rei e tiven que usar a da raíña.
Patri
A punta dunha das lanzas rompeu xusto antes de actuar por 2ª vez e houbo que pegala con celo a toda presa.
Pablo
Houbo unha palabra que se me atascou( compracido ) e cambieille o acento. Menos mal que as risas dos do camerino non se escoitaron.
David
Martina
A perruca de príncipe puxémola coa parte de atrás para adiante e resultaba un pouco estraña.
Anxo R.
Non escoitamos ben e saímos a escena máis tarde do debido.
Sheila e Ilian
Unha das veces que saín a facer de narradora engancheime nunha lanza e quiteina a correr.
Alba
Enredeime no telón de fondo e non atopaba a abertura para saír a presentar.
Noa
Empecei a presentar o festival e, de súpeto, o micrófono quedou sen pilas e tiven que seguir ata acabar a primeira presentación.
Carlos
Os nervios fixeron que correse tanto que me adiantei aos compañeiros.
Miryam e David
Tiven que aguantar a risa durante a miña representación porque o personaxe de príncipe facíame rir.
Anxo B.
A 1º representación, para o colexio, saíu mellor que a 2º porque nesta apareceron os nervios por ter a familia de público. Polo demais, foi todo un proceso de aprendizaxe teatral que requeriu moito esforzo, traballo e organización. Os meus parabéns a todos e todas.
A titora
